Achterin mijn koelkast vond ik vanochtend een merkwaardig geval: een soort knol, lijkend op een ananas, met die ruwe schubben, maar dan lichtgroen. En bovenaan zat een uitloper als bij een kalebas. Ik sneed het ding open en het had wit, halfhard vruchtvlees. Een beetje ervan deed ik door de pompoensoep die ik aan het koken was. Maar helemaal zeker was ik niet van mijn zaak. Ik had de knol meegenomen bij de uitgifte van groentes bij de volkstuinen in mijn dorp, heel wat woensdagen geleden. Ik had verzuimd te vragen, of te onthouden, wat het was. Daarom vroeg ik het maar via de mail aan Theo, de groentenspecialist. Die liet weten dat het een knolselderij moest zijn. Ik moest erom lachen en mailde terug: 'maar dan wel een onbeschaafde knolselderij, want degenen die ik ken hebben een veel minder ruwe huid.' Toen heb ik de rest ook maar door de pompoensoep gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten