Klarenbeek revisited

Schitterend gelegen 
keuterboerderijtje

 Eef was voor een logeerpartijtje met zijn vriendje dit weekend in Edam. De zaterdag hadden die twee al flink door de natuur gestruind, en vandaag moest dat opnieuw gebeuren. Deze keer haakte in aan; we spraken gedrieën af op station Klarenbeek. Net deze dagen werd er flink omgebouwd aan dat traject; ik kon er alleen maar met een busje komen. En omdat de trein uit Wijhe was vertraagd, haalde ik de aansluiting niet. De mannen stonden geduldig te wachten op het busje uit Zutphen. Toen het eenmaal kwam stapte.... niemand uit. Eefs wenkbrauwen trokken al omhoog. Hoe kon dat nou? Het antwoord was eenvoudig: ik kwam uit Apeldoorn, de andere richting. Met een touringbus werd ik naar een obscure inham aan de N345 gebracht, en van daaruit ging het verder in een minibusje naar station Klarenbeek. Ab zette zijn auto toen ook maar op die inham. Dat werd ons startpunt. De wandeling was prachtig, in al die herfsttinten en daarbij werden we zoals altijd door Ab vergast op een keur aan uitleg van al dat schoons. 

een ramp voor het bos: bospest

Allerlei bomen en kleine bloemen zoals het herderstasje (inclusief Latijnse naam) werden gedetermineerd. Paddenstoelen, ja die ook. Deze keer kwamen ook de varens aan de beurt. Wist u dat er mannetjesvaren, vrouwtjesvaren (twee verschillende soorten) en steekvaren bestaat? Ab vond ze, en ook nog een alle drie bij elkaar. Er zijn nog veel meer soorten, zo liet hij ons weten. Al pratend, moppen tappend en rustig lopend maakten we toch nog de 14 kilometer vol. Vervolgens werden wij heel luxe afgezet bij station Apeldoorn en konden weer naar huis met een heel voldaan gevoel. 

Ruïne van kasteel Nijenbeek