De uitvoering

Een paar dagen was ik nog bezig met de laatste voorbereidingen. Daan en Michael wilden wel inspelen, maar konden niet al om 11 uur in de kerk zijn. Dus regelde ik op het laatste nippertje dat ze terecht konden bij de familie Van E. in Bilthoven - kennissen van mij, maar wat bleek: ook van Michael, dus dat zat goed. Met Mannus moest ik nog wat kleine dingen doornemen. Maar uiteindelijk was het toch zaterdagmiddag, tijd voor het symposium. Eerst waren er enkele sprekers, waaronder een Belgische hoogleraar theologie die een erg interessante lezing hield over de manier waarop je de Psalmen uit de Bijbel kunt vertalen - iets waaraan Ida Gerhardt zich had gewaagd, en wat hem betreft niet op de juiste manier. Wat die manier dan wel was, liet hij ons weten in een wervelende en erudiet, maar ook spannende uitleg over het vertaalproces, het oude Hebreeuws en eerder gedane pogingen. 
Maar daarna was het dan toch zover: ik leidde de liederen in met een kort praatje en daar gingen ze van start. Daan verslikte zich in de eerste maten van Thracisch, maar kwam meteen goed terug. Daarna kwam het er allemaal bijzonder mooi uit. Het bijzondere van een première is dat nog nooit een publiek die muziek heeft gehoord; het is als een geboorte. En hoe zal het kindje ontvangen worden? Dat werd al gauw duidelijk. De toehoorders zaten op het puntje van hun stoel, intens luisterend. Na de eerste zes liederen volgde er een luid en enthousiast applaus. Ik had al een toegift aangekondigd, dus daar gingen de heren meteen mee door. Ook De Gestorvene werd dorstig ingedronken door het publiek. Er werd zelfs Bravo! geroepen, en bedenk dat dit geen publiek is geweest dat gewend was aan liederen.

Een top ervaring dus, hopelijk ook voor Daan en Michael. Toen ik in de consistorie kwam, waar ze in gesprek waren met Eef, voegde ook een zichtbaar stralende voorzitter van het Genootschap zich bij ons. Ze vond dat dit niet bij één keer zou moeten blijven. Mannus kwam erbij en ook bij hem straalde de waardering uit zijn ogen. Kortom, het was alles wat ik me had voorgesteld en meer dan ik had durven hopen. Een heerlijke dag, die we afsloten met een hapje in de lunchroom in Bilthoven. Omdat ik geen rechten heb om de opnames op internet te zetten, hier geen filmpje.