Dit jaar kon het jaarlijkse Liedfestival Zeist niet in de vroege zomer plaats vinden, maar gelukkig kon het wel in oktober. Ik ging deze zaterdag naar de Dag van het Lied - alles van het ILFZ gebeurt in hoofdletters - en trof een mij onbekende sopraan met begeleider Thom Bollen die een heel aardig programma deden. De sopraan had mij iets teveel vibrato. Tot mijn verrassing vertelde ze dat in het lied van Wolf 'Nun lasst uns Frieden schliessen' (hoe heet het ook weer echt?) een jonge vrouw probeert om haar vriend over te halen om de ruzie bij te leggen. Ik hoor hier heel duidelijk een jonge man die zijn meisje weer goed wil stemmen! Grappig om dat verschil van inzicht mee te maken.
Maar na de sopraan kwam Vincent Kusters met zijn Charlie Bo Meijerink. Die twee raken steeds meer op elkaar ingespeeld. Gisteren nog wonnen zij de Young Artist prijs van het ILFZ, en nu hadden ze weer een heel ander recital. Vorige week wonnen ze iets prestigieus in Salzburg, het kan niet op. Dit recital was eigenzinnig, en uiterst uitgewerkt. Twee professionals die weten wat een lied tot een Lied maakt.
Ik had willen langsgaan bij Bea en Tjeerd, maar die waren er niet. Toen heb ik in De Bilt maar een bezoekje aan de kringloopwinkel gebracht. 's Avonds gezellig geborreld met Eef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten