Was het nou vandaag nog of toch gisteren dat ik de tentoonstelling van de Nasca wilde bezoeken? ik geloof gisteren voorafgaand aan het concert, maar ik zal er hier verslag van doen. In de gebouwen van de Telefonica was deze expositie gewijd aan de Nasca, oorspronkelijke Peruanen van 200 BC tot 600 NC. Het zijn de mensen die de geoglyphen hebben gemaakt, de enorme tekeningen in de woestijn achter de kust van Peru. Soms zijn ze wel 2 km lang. Het zijn soms als vogels of kikkers herkenbare tekeningen, soms ook heel abstracte tekeningen. Er was een video over de opgravingen daar, en hoe ze die lijnen interpreteren. Ook stonden er veel gebruiksvoorwerpen, kruiken bijvoorbeeld, en er was prachtig geweven textiel. Sommige stukken waren betoverend mooi.
Maar vandaag moesten we afscheid nemen van ons fijne hotelletje Centro Sol, en van het gekkenhuis op het centrale Sol, van de zon en het rumoer, van zeven weken nieuwe indrukken en wandelingen en warme vriendschapsbanden. Met enige moeite veroverden we een kaartje voor de metro naar Barajas. Daar gekomen ging alles heel rustig voort. De vlucht verliep prima; ik sprak nog met mijn buurman over het boek dat hij las, Peter Moore - Endeavour, over de geschiedenis van het schip van James Cook. Moet ik eens lezen. Ook de reis naar huis leverde geen problemen op, rond tienen waren we terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten