Het wonen in Wijhe, nu al weer een jaar, levert heel nieuwe kansen op vooral op het gebied van wandelen. Zo ben ik systematisch aan het bekijken waar je van hieruit kunt komen met bus en trein, en hoe je dan een kilometer of 17 kunt lopen. Zo was vandaag de beurt aan de wandeling van Ommen naar Vroomshoop. Naar waar? Naar Vroomshoop, jazeker! want ook daar is een halte van een spoorlijn. Wie had dat gedacht? Die kant uit ga je anders nooit - maar het bleek een heel interessante etappe te zijn. Gedeeltelijk door bos maar vooral door open landschap liepen we in een lekker tempo door het droge zij het wat bewolkte weer. De temperatuur was prima. Daar kwamen we opeens langs een vennetje met een prachtig verstilde sfeer. Zelfs een knuppelpaadje ontbrak niet. Het was er vredig en kalm, een heerlijke plaats om te zijn, dat Besthmenerven.
In Vroomshoop aangekomen leidde ik Eef langs de plaatselijke slager met als resultaat dat ik een paar droge worsten voor hem kocht, en nog wat ander lekkers. Een TV journalist wilde een praatje met ons maken, maar dan wel over corona. Daar had ik geen zin in. Dat onderwerp komt al te vaak aan de orde. Wij gingen naar de trein en reden heerlijk comfortabel weer naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten