Als we van hieruit lopen, verwacht Eef dat ik de route uitzet. Dat deed ik; het werd Bathmen - Holten. Dat kun je rechtstreeks lopen, langs de weg, en dan zijn het tien saaie kilometers. Maar je kunt ook een slinger maken naar het noorden of zoals gisteren naar het zuiden. Dat werd een verrassend aardig pad. Het was alleen wat langer dan ik had gedacht. Je probeert een lengte in te schatten. Ik dacht dat het 18 km was. Het werden er 22, en die arme Eef voelde het behoorlijk in zijn benen. Maar hij redde het wel, zeker toen we op 4 km van het station een gezellig bankje vonden bij een buurtschap, waar we over het weiland konden kijken en even bijkomen. Eenmaal in Holten konden we rustig zitten. Er was tijd genoeg, zo laat was het niet geworden, maar thuis hadden we geen zin meer in lang wachten voor het eten dus besloten we zoals vanouds de dag met een loempia bij de plaatselijke chinees, afgehaald natuurlijk, daar eten zit er niet in. Dat was dus gisteren, maar het nieuws uit Amerika moest gisteren wel op de voorgrond staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten