Je ontkomt er niet meer aan vandaag de dag: vergaderen met Zoom. Na een rustig dagje met een uur flink werken aan Pilates en uiteraard achter de pas gestemde vleugel, had ik vanmiddag een verplichting op Zoom. Het was een bijeenkomst voor voorzitters en secretarissen van het IVN. Er kwamen er bijzonder veel op af, het is een gemotiveerde ploeg mensen. De onderwerpen waren wat minder bijzonder. Over het plan tot integratie van de twee organisaties zijn wij in ons dorp goed bijgepraat door mijn voorganger; die is vice voorzitter van de Landelijke Raad, dus die weet het precies en communicatief is hij ook. Verder kwam aan de orde wat er uit de enquete onder de leden is gekomen. De medewerker had daar overigens een presentatie van gemaakt, wel zó gelikt dat ik de neiging tot applaudiseren kreeg. Helaas was de inhoud minder; maar ook dat wisten we al. Het idee was om dat te gaan doen wat de leden hadden opgegeven dat ze daar voor te porren zijn; maar naar mijn idee zijn die activiteiten geen doelstelling van het IVN. Daar discussieerden we op internet nog even over. Dat laatste onderdeel deed me dan weer erg denken aan die sessies op het werk, met vrijblijvende workshops die voorzichtig hun bevindingen rapporteren.
Het was wel een leuke ervaring om op deze manier met medestanders aan de slag te gaan. Je krijgt er na een uur wel rooie oogjes van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten