Hasselt en Haersterveer

Een sprookje

Een verrassing was het Hanzestadje Hasselt. Vandaag was dat het startpunt van een wandeling langs de uiterwaarden van de Overijsselse Vecht. Het bleek een compleet 'Hollands' - Hanze - havenstadje te zijn met kleine, maar rijke handelshuizen, straten die lijken op een mini Amsterdam, mooie grachten en zeker twee bijzondere kerken. Bovendien staat er een molen, die je eenmaal in het buitengebied gewandeld, goed blijft zien. Helaas was er geen uitspanning open, dus geen appeltaart voor ons! Geen nood. Wij hadden ons al vergaapt aan het Van Stolkspark en de kalkovens en liepen welgemoed het groen in. Daar bleek een langgerekte muur de enige nog bestaande oude zeewering te zijn, de Stenendijk, die in 1825 toch de zee niet meer kon tegenhouden. Het is inmiddels een kilometer lang Rijksmonument. Via het gat Streukel, waar een gemaal staat, kwamen we bij een gebied waar in de vroege lente veel koekoeksbloemen staan, een uitgestrekt weidegebied dat ook overloop van water moet opvangen. Daar aten wij ons boterhammetje en vervolgden later het pad alwaar we bij het Haersterveer terecht kwamen. Uniek! het is het enige veer dat nog met mankracht wordt overgezet door een heuse veerman. Hij heeft een paar houten blokken aan de metalen sleepketting, die hij gebruikt om te trekken. Het piepkleine veertje is net groot genoeg voor twee fietsen naast elkaar, of een aantal scholieren - die er gretig gebruik van maken, het scheelt ze een halve kilometer... Maar ik geef ze geen ongelijk. Het is een punt van grote schoonheid, een sprookjesplek, waar ook nog eens oude schepen aan de oevers liggen gemeerd. Dat was voor mij wel het hoogtepunt van deze wandeling, die wij besloten met een loop door de stijlvolle begraafplaats Bergklooster.

Eerlijk handwerk