Alweer zo'n stralende dag, en de beeldentuin van Mariënheem is weer geopend. Gepakt en gezakt ging ik op weg daarheen: een tippel van ruim een uur vanaf station Raalte, plaspauzes meegerekend. Ik had een volle rugzak op, omdat het plan is om daarna naar De Bilt af te reizen, met voorbereiding voor ons eerste uitje sinds een hele poos. Maar dat komt in een volgende blog.
Voor nu liep ik welgemoed langs een water met plezierbootjes, gelach en zomerpret. Vervolgens kwam ik langs een groot weiland afgezoomd met bomen, helaas mais. Nog een stukje langs de autoweg en jawel, daar was Mariënheem.
 |
| Mijn lunchplek |
 |
| Kikkerconcert |
 |
| Prieel met beelden |
Het landhuis daar ziet er uiterst verzorgd uit. Er is ook een antiekwinkel in gehuisvest, dan moet het er ook netjes uitzien nietwaar. In de tuin heb ik me verlustigd aan de verschillende beelden, maar vooral aan de inrichting van de tuin zelf. Het was net lunchtijd. Toen ik een loungestoel vond aan de rand van een prachtige vijver, liet ik mezelf daarin zakken, pakte mijn stikkezakkie (lunchtrommeltje is dat) en at mijn boterham met kaas. Intussen luisterde ik naar het kikkerconcert en de zachte geluiden van de andere bezoekers. Vissen sprongen boven de waterleliebladeren uit. Een heerlijke plek om te zijn.
De beelden vond ik niet allemaal geweldig, maar dat is logisch, smaken verschillen. Na een kop koffie met koek - jaja dat kon - en een kwartiertje nazitten in de zon, vertrok ik weer. Deze keer zou ik in Zwolle overstappen naar De Bilt. Mooi niet; er was een aanrijding geweest (ze zeggen er niet meer bij 'met een persoon') en het treinverkeer lag uren stil. Zodoende kwam ik weer terug in mijn hol en kon de planten water geven, wat hard nodig was. Maar 's avonds ging ik toch op pad, met de nog altijd gepakte rugzak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten