Het was nog altijd vrij koud, maar buiten lokte toch. Opnieuw gingen we op pad, Eef als mijn chaperonne. Nu had ik ik een route bij Mariënberg in petto. Die had ik al eerder gedaan, het was maar 10 kilometer. En het is een heel afwisselende route. Het eerste stukje, door een bos, gaf al vol zicht op dalkruid en hoornbloem. Heel mooi. Verder liepen we door veel groen tot in een afgegraven zandgebied. Daar liepen we een echtpaar tegen het lijf van wie mevrouw stoom moest afblazen over het in haar ogen slechte natuurbeheer. Maar wij liepen even later fijn door het zand, een heel stuk, tot het weer begroeid werd en we uiteindelijk via het water. Bij de Overijsselse Vecht werd gesupt door enthousiaste campinggasten. We liepen langs een vistrap weer via het eerste bos terug
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten