Tongerense heide

Op de grote stille Tongerense heide

Nu ik los ben op Komoot maak ik steeds nieuwe wandeltracks. Zo leren we de hele Veluwe kennen. De route van vandaag was werkelijk prachtig: van Vierhouten naar Emst via de Tongerense heide. Dat is best een stuk, 17 1/2 kilometer, maar het liep soepel en het weer was prachtig. Zonnig met wat dichte wolken soms, en geen slechte temperatuur, een graad of 10. Waar we overheen werden geleid was een dichte, vol begroeide heide met overal kleine en grotere vennetjes. Het was een heuvelachtig gebied, met grote eenzame bomen daarin. Bovendien was het enorm groot; nergens was iets te bekennen van menselijke bewoning, kabels of wegen. De lucht was maagdelijk blauw; geen vliegtuig doorkliefde het zenith. Dit mag je wel paradijselijk noemen. Toen Eef mij ook nog meenam om ons boterhammetje op te eten aan de rand van een verstilde plas, verscholen onder de bomen, kon de dag met een gouden randje in het grote boek. Uiteraard haalden we de bus naar huis precies op tijd - op zo'n dag gaat zelfs dat goed.