Een koude, natte dag: tijd voor een stadswandeling. Eef had de Jacob Olie wandelingen liggen en eentje daarvan had hij nog niet gedaan. Zo togen we naar Amsterdam en liepen eerst verkeerd; Eef is de weg een beetje kwijt in zijn oude stad. Maar we kwamen bij het Frederiksplein en vandaar uit liepen we een flink deel van de wandeling. Helaas werd het er niet droger op, dus op zeker moment vonden we het welletjes en namen de tram terug. Jacob Olie was een fotograaf, een van de eersten, die zijn Amsterdam vastlegde aan het eind van de 19e eeuw. Veel van de panden die hij vastlegde, bestaan nog. Ik was wel geïmponeerd door een enorme ombouw van de ingang van de regentenzaal van het Spinhuis. Daarop stond een vrouw met een zweep, die twee andere tegenstribbelende vrouwen zittend in bedwang hield en die hen liet werken aan zo te zien een net, of een weefsel. De spreuk erboven luidde:
"Schrik niet, ik wreek geen kwaad maar dwing tot goed.
Straf is mijn hand maar lieflijk mijn gemoed."
Jaja, dat is tegenwoordig echt ondenkbaar geworden. En het is de vraag of het toen hielp. Die arme sloebers waren vooral in dat Spinhuis terecht gekomen wegens tergende armoede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten