Je zou het bijna vergeten: ik had nog een tienrittenkaart voor pianoles. Daar was er nog maar eentje van gebruikt. Vandaag ging ik weer. Ik had een stuk van Scarlatti ingestudeerd, waar je maar steeds je handen moet kruisen. Dat doet ze leuk hoor, Rianne, ze zoekt steeds stukken uit die een eigen uitdaging in zich hebben. Dus daar pingelde ik rechts en links. Niet slecht! zei Rianne (het was wel slecht haha), en nu nog zorgen voor terrassendynamiek in dit stuk dat bedoeld is voor clavecimbel. En dan dat ook nog afwisselen tussen de partijen links en rechts. En hoe zat het met mijn vingerzetting? Ik moest een andere proberen, die meer elegantie aan het stuk zou verlenen. Alles bij elkaar een leuke les die me weer plezier in het spelen gaf. Want dat was er een beetje uit.
 |
| de restjes voor in de kwark |
Dat was een goede voorbereiding op de middag. Wat heb ik gedaan? Kornoeljes ontpit. Vier uur lang! Ik had een hele berg, schoon en wel geplukt en geraapt bij de school in Zutphen, en ze lagen al maanden in de vriezer. En dat was het juist, ik ben de vriezer aan het uitmesten. Dus deze kornuiten moesten eruit. Van de vorige keer weet ik nog dat het veel werk was, maar deze keer was het wel erg veel werk. Toch heb ik doorgezet, want kornoeljejam is de lekkerste ooit en ik wil niet één geraapte kornoelje verspillen. Bovendien weet ik dat ik deze klus maar één keer per jaar geklaard krijg, het was nu of nooit. Omdat ik al naar de markt in Olst was geweest, en de zon was verdwenen, was dit een uitgelezen moment. Maar vier uur, dat had ik toch niet verwacht. Uiteindelijk had ik 575 gram kornoelje en daar kwamen drie volle potten uit.
C'est confiture de cornouilles
BeantwoordenVerwijderen