Vandaag kwam Henk weer eens de lichten behandelen bij broer Eef. Elke 12 1/2 jaar is het weer hommeles haha. Hij kwam vrij laat, tegen half twaalf, en daarna bleven we een uur praten, maar toen ging hij aan de slag. Ik ging thuis weer verder met dozen inpakken, nu al met kleding dus het schiet wel op. Maar helaas gaat het allemaal heel erg sloom: ik heb nog steeds mijn hoofd niet in de hand (haha).
Maar alle beetjes helpen, en na een paar dozen belde Eef dat er eten klaar stond: nasi, dat had hij aan Henk beloofd na het debakel van de vorige keer met de spruiten. Dit keer smaakte het allemaal prima, en terwijl ik Henk even mijn huis liet zien - vindt hij interessant - maakte Eef een toetje, echte vla.
Een boek van Maxim Februari stond klaar in de bieb dus ook de komende dagen heb ik iets te lezen.
Naschrift: Geen leesadvies, dit boek. Toen Februari nog een meisje was vond ik haar scherp, kritisch, erudiet, to the point, helder en direct. Nu hij een jongetje is geworden is het erudiete gebleven, maar de scherpte, helderheid en directheid zijn weg en er is chaos en wildheid voor in de plaats gekomen. Heeft nu als man vele prijzen gekregen, maar helaas, die heeft de vrouw van voorheen verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten