Met Mercedes uit Madrid hadden we op onze laatste avond in Spanje uitgebreid zitten babbelen over schilderkunst. Daarom stuurde ik haar vandaag een ansichtkaart met daarop het meisje met de parel, van die andere uitmuntende schilder van ons land.
Zelf ging ik ook aan de schilder. Er was vandaag open atelier, en dat leek me wel wat. De laatste tijd ben ik wel geïnteresseerd in de Kosmotronics van Harry A., en ik dacht bij dit atelier wel wat inspiratie te kunnen opdoen om zelf iets te maken van afvalmateriaal. Helaas. Het bleek een workshop intuïtief krijten te zijn, met oliepastel, wel een leuk kleurmateriaal trouwens. Het was de bedoeling om in twee uur tijd met primaire kleuren iets te maken met vermenging van die kleuren, door te wrijven en te vegen. Natuurlijk heb ik me van die taak gekweten, maar ik moest wel aan Sanne denken en haar heliumuniversum. Het zweefde mij wat erg veel. Toen de begeleidster zei dat het wel maanden kan kosten voor je echt kunt neerzetten wat je voelt, was ik er helemaal klaar mee: dit was de eerste en laatste keer. Ik ga wel op zoek naar een knutselatelier, die moeten er toch ook zijn.
Om de cultuurkraan helemaal open te zetten ga ik vanavond naar Caruso a Cuba, in het kader van het Opera Forward Festival. Ik lees over de opera's die ik ga zien alleen maar lovende kritieken, en ook vorige jaren is het me een waar genoegen geweest om al dat nieuws te gaan bekijken en beluisteren, dus ook nu hoop ik op een denderende avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten