Huis Sonneveld in Rotterdam heeft bij mij een streepje voor: ik vind het een prachtige woning, mooi ingericht volgens de allernieuwste snufjes van de jaren vijftig, door de bewoner, lid van de raad van bestuur van de Van Nelle fabrieken. Het huis is ontworpen om in een groepje van dergelijke woningen uitzicht te hebben op de Rotterdamse polder - die er nu al lang niet meer is natuurlijk. Het is geen protserig huis, meneer Sonneveld is altijd redelijk eenvoudig gebleven. Hij begon bij Van Nelle aan de lopende band en werkte zich op tot de allerhoogste top daar. En hij hield van licht, lucht en ruimte, cachet en gemak. Het huis heeft een kleurenschema dat hij zelf heeft uitgedokterd. Rood was voor het bedienend personeel, dat anders dan toen gebruikelijk op de begane grond leefde en werkte. Zelf zat de familie op 1 hoog en kon daar ver over de landerijen uitkijken. Natuurlijk had meneer wel een werkkamer op de begane grond, met uitzicht op de tuin. Mevrouw had op de eerste verdieping in de woonkamer een aardig klein bureautje met een gele stoel, het kleuraccent in die kamer met bruinen en grijzen.
We waren daar met de moeder van Martijn. Na een bezoek aan het Boijmans zonder haar, en na een lunch bij de Surinamer die ze ons aanbood, gingen we het huis bekijken. Des te leuker omdat Thea zelf in de woningverdeling zit. Ze vond het prachtig. Leuke dag. 's Avonds dronken we er samen nog een glaasje op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten