Eindelijk regen!

Zit ik om half acht 's morgens aangekleed en al op de bank, komt de schilder niet. Nou ja, de timmerman. Er zou iemand zijn op dit onchristelijk tijdstip, dus ik heb me geforceerd om vroeg op te staan. Helaas, deze keer had de contactpersoon op mijn vaste telefoon ingesproken, en dat checkte ik om acht uur. Dus loop ik wat lamlendig rond, moe nog, tot het tijd is om naar de telefoon winkel te gaan. Want het mobieltje doet het niet meer. Die winkel is de enige in het dorp waar je moet wachten voor je geholpen wordt, buiten levensmiddelenwinkels. Telefoon is eigenlijk ook een eerste levensbehoefte geworden, dat merk je aan die rij. Toen ik aan de beurt was, had het mannetje het probleem snel verholpen. Gelukkig maar, nu ik zo'n ding gebruik is het toch lastig om zonder te zitten.
Thuis kon ik me niet concentreren en las maar wat. Bovendien houd ik vandaag een vastendag, omdat ik te zwaar ben na al die heerlijkheden in Valkenburg; er moet snel een kilo af.
Tegen twaalven kwam Eef langs voor een koffie. In  de loop van de middag kwam ik uit mijn schulp en deed wat noodzakelijke huishoudelijke dingen. Ook feliciteerde ik mijn Spaanse ex en mijn ex stiefzoon, allebei jarig vandaag. Ex-en dag haha.
En toen: eindelijk regen! Wel niet veel, maar het uitgedroogde land zoog het op als levensbloed. Ook het oosten van het land kreeg buien, daar waren ze soms zelfs fors; het werd tijd.