Het Joods Historisch Museum heeft een tentoonstelling over de Kabbala. We werden vergast op films, boeken, tekeningen, stellages en zilverwerk over dit onderwerp. Ten eerste constateerde ik dat er een hele verhalenwereld onder schuil gaat die niet tot de bekende westerse traditie hoort. Er kwamen namen voorbij van wezens en inspiratoren die me volstrekt onbekend waren. En ten tweede zag ik een duidelijke parallel met de jongens en meisjes van tegenwoordig die zich helemaal verliezen in een wereld van games. Allerlei symboliek die helemaal zelf verzonnen is, verbanden die ergens in worden gelegd, het had in mijn optiek een hoog kinderspel gehalte. Blijkbaar heeft de mensheid het nodig om de hoger wereld tastbaar te kunnen maken, het bewustzijn zelf te verklaren met fenomenen van buiten dat bewustzijn. Daar zijn dan hele levens aan besteed. Merkwaardig.
We konden er bijna niet uit ook, want de deuren gingen via een soort vergrendeling open en dicht. Een stel bezoekers bleef maar staan bij de uitgang waardoor de binnendeur gesloten bleef. Gelukkig hielp een primitief gebons op de deur, haha, toen zagen ze het pas en vertrokken.
Ik ging toen met Eef mee naar de Hermitage, waar een allegaartje van de Russische schatten is uitgesteld, in een soort mano a mano, telkens twee dingen met een thema waar je van zou kunnen zeggen dat het gerelateerd is. Heel aardig, niet de mooiste tentoonstelling die ik daar heb gezien. Een oeroud vrouwenbeeldje vond ik mooi, en een portret van een Russische vorstin, en nog wat klein spul.
Daarna werd het weer tijd om terug te gaan, ik voelde mijn benen trouwens nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten