Na Luik hadden we eigenlijk in Eijsden willen gaan wandelen, maar bij nader inzien waren de rugzakken wel erg zwaar, dus treinden we meteen door naar Valkenburg waar ons bridge weekend zou zijn in de Schaepkens van St. Fijt. Het bleek een heerlijk hotel te zijn met een mooie tuin, goede kamers (al zou de verlichting beter kunnen) en gastvrij personeel. We konden meteen terecht, legden onze spullen weg en gingen aan de wandel onder de stralende zon. Hoe we precies liepen weet ik niet meer, we moesten natuurlijk op tijd terug zijn voor de kennismaking, maar we kwamen in elk geval langs kasteel Schaloen waar Eef echt top bitterballen kreeg geserveerd.
Hadden we maar geweten dat het eten in de Schaepkens zo lekker is! Toen onze groep na de borrel ging dineren, bleek er veel en overvloedig voedsel van hoge kwaliteit te liggen. Het was niet makkelijk om me in te houden, en toen bleken er ook nog verrukkelijk toetjes te zijn. Lichtelijk gebukt onder deze vracht begonnen we met het bridgen. Natuurlijk zag Eef het direct totaal somber in. Het werd niks! we deden het slecht! Snertsport! We haalden dan ook slechts 53% haha. Bridge is vooral een sport voor het trainen van je uithoudingsvermogen, zo constateerde ik.
En het is een uitstekende manier om je frustratietolerantie te kwalificeren; de mijne is bijzonder gering har har. Oftewel, wat een eikel ben ik toch! Zal proberen om hem op te vijzelen. We gaan het opnieuw proberen.
BeantwoordenVerwijderen