Elvenkinderen

Wij zaten nog na te hijgen van alle voorbereidingen toen het app-verkeer op gang kwam. Een heel gekakel van degenen die zouden komen, en tot mijn verrassing zou behalve Peter ook nog Hugo komen. Ook Arja had wel gewild maar die kon niet op die korte termijn. Toen Jessy als eerste arriveerde tegen elf uur, begon het weer ontzettend te regenen en te onweren - zou dat een traditie worden bij de bezoekjes van Jessy? Maar ook nu kwam ze droog binnen. Kort daarop arriveerde Martijn, en een half uurtje later werd er aangebeld en daar kwamen Peter, en Hugo met Marjorie op zijn rug de trap op! Die kan momenteel geen trappen lopen, binnenkort wordt ze aan haar knie geopereerd. Mariska was al onderweg en Nathalie had laten weten dat ze door haar Kees werd gebracht, ze vond het te lang met de trein. Dus toen iedereen binnen was om 1300 uur, waren we met ons tienen! Heel wat drukker dan we ons hadden voorgenomen. Maar het ging prima, het was gezellig en niet clownesk, maar geïnteresseerd en vrolijk plagerig waar dat zo uitkwam. Er werden echte vragen gesteld en echte antwoorden gegeven. Eef en ik sleepten intussen met koffie, thee en water. Ieder kon zelf van de rijk gevulde tafel het zijne of hare nemen, daar bemoeiden we ons niet mee. Er stond genoeg: de fruitsalade, spektaart, appeltaart, zelfgemaakte wildpaté, zalm, paling, meerdere soorten kaas, met toastjes, zelfgebakken brood en rozijnen-notenbrood. Wat een weelde! gelukkig lieten ze het zich allemaal goed smaken. Voor we het wisten was de middag om, en werd het tijd om een groepsfoto te maken.

Die taak werd uitstekend verricht door Kees, zodat we een mooie herinnering aan deze eerste ontmoeting van Jessy met haar halfjes houden.