Kersenboomgaard

Na alle vermoeienissen van gisteren was ik vandaag maar lastig vooruit te branden. Je hoofd loopt om van zo'n groot familiefeest, dat ook nog eens een kennismaking is. Daarom kwam ik weer eens laat mijn bed uit. Gelukkig had ook Eef weinig zin om een groot gebaar te maken, en hij kwam met het idee om dan maar kersen te gaan halen bij de boomgaard bij Amelisweerd. We fietsten een stukje erheen, en liepen de rest door het prachtige landgoed langs de Kromme Rijn. Vakantiegangers peddelden er in kano's rond, ook waren er wat metalen schuitjes met lolbroeken en jonge gezinnen. Een enkele jongeman, prepuber nog, had het helemaal gehad in zijn kano en brulde dat ie er geen zin meer in had. Maar helaas kon er geen volwassene met een auto langszij komen om hem op te halen! Dat veroorzaakt een mooi leedvermaak bij de wandelaars aan de kant, dat kan ik u verzekeren.
Zo ver is het niet naar de bongerd, dus al snel hadden wij onze pondjes kersen bij de hand en we liepen verder Amelisweerd in. Op een geschikt bankje streken we neer, en daar maakten we onze zakjes kersen leeg c.q. bijna leeg. We filosofeerden nog wat door over allerlei onderwerpen, niet alleen over kinderen, en trokken toen weer verder. Even leken we de weg kwijt te zijn; dat betekent dat we al veel te lang niet over die route hebben gelopen. De schonkige koeien achter de laan in het weiland met de bunkers keken ons verwijtend aan: Waar waren jullie al die tijd? Toen we de weg weer hadden gevonden was ook daar een lekker bankje waar nog een enkel puntje moest worden doorgesproken. Toen gingen we weer op de fiets naar huis, voor een kop thee en het restje van het zelfgemaakte frambozenijs. Eigenlijk hebben we dus helemaal niets gedaan vandaag. Heerlijk.