Volgers

zondag 4 augustus 2019

Gallo

Vandaag heb ik een boek van wijlen Max Gallo uitgelezen, een gelauwerde Franse schrijver van Italiaanse afkomst, die bekend stond als linkse denker. Hij is historicus geweest en lid van de Académie Francaise. Hij schreef veel biografieën en sociaal-historische romans, maar ook werken over politieke stromingen. Het boek dat ik nu onder handen had, had ik van Pauline te leen, ik moest het nu uitlezen. Het boek heet Los Fanáticos, is dus vertaald in het Spaans, eerst dacht ik nog dat het een Spaanse schrijver betrof.
Dit boek is net zo zwartgallig als de boeken van Houellebecq over de islam. Gallo laat in zijn boek duidelijk merken dat hij de islam ziet als de stroming die het vrije denken, de individualiteit zal tegenwerken waar het dat kan, in een nietsontziende onderwerping aan een geschrift dat hij vergelijkt met Mein Kampf. Let wel, dit is een historicus die in politieke stromingen is gespecialiseerd. Hij giet dit verhaal weliswaar in de vorm van een roman, maar het kon niet duidelijker zijn.
Het verhaal: Een lichtzinnige hoogleraar heeft de opvoeding van zijn dochter op zich genomen, maar is geen goede vader. Veel te egocentrisch, veel te genotzuchtig. Zijn dochter raakt in de ban van de islam, wordt de vierde vrouw van een rijke moslim. Zij zoekt en vindt daar zekerheid en het gevoel van fatsoen. Ze levert er haar intelligentie en vrije denken voor in, volgens haarzelf vrijwillig.
De kernzin is voor mij als de hoogleraar nadenkt over de verschillen tussen west en oost en verwoordt wat voor hem het hoogste goed is van het westerse denken: 'de Twijfel, met zijn gezellin de Vrijheid', het erfgoed van de Verlichting; die is uit het islamitische geloof gebannen. Geen twijfel - maar ook geen vrijheid. Onderwerping en verovering met alle middelen, dat ziet Gallo gebeuren.
Natuurlijk zet ik mijn grote vraagtekens bij de consumptiemaatschappij, die door de islam wordt bekritiseerd. Maar de prachtige verworvenheden van de Rede schuiven als een aardplaat onder de aanstormende bergen van starre zekerheid van de wetten in een boek. Er zijn veel intelligente schrijvers die dit scenario schetsen. Ik ben bang dat ze er niet ver naast zitten. De vraag is wat er eerder komt: de verkwanseling van ons verstand, of het einde aan de leefbaarheid van de aarde. Vrolijk word ik er niet van. Gallisch, eerder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten