Caravaggio en Bernini

Borghese, door Finelli

Gisteren pijnigden Eef en ik onze hersenen met de vraag, wie toch weer de rivaal van Bernini was. Eef dacht aan Michelangelo, maar ik wist dat die zo'n honderd jaar eerder dan Bernini leefde. Ook op internet kon ik het niet vinden. Maar vanmiddag in het Rijks, bij de voorvertoning voor de Vrienden, vond ik het: het was Giuliano Finelli, een elders opgeleide beeldhouwer die een tijdlang in de studio van Bernini heeft gewerkt, en toen met onmin is vertrokken. Ze waren aan elkaar gewaagd. Kijk maar: dit is het borstbeeld van Scipione Borghese door Bernini en dit

is de versie van Finelli. Er waren heel wat prachtige werken van vooral Bernini maar ook van andere beeldhouwers.

Dit werd omlijst door werken van Caravaggio en andere barok schilders. Caravaggio viel me niet op als zo bijzonder; zijn mooiste werken hangen natuurlijk in het Louvre en in andere prachtmusea.
Andere schilders konden de vergelijking met hem zeker aan, kijk maar eens naar het schilderij van

portret van een gestoorde lezer door Zampieri

Domenico Zampieri:

en vergelijk het met Caravaggio:

Caravaggio, een priester wordt gestoord bij het lezen

beide schilders hier met het onderwerp van een geleerd persoon die wordt gestoord tijdens het lezen. Ik vind de Zampieri meer de aandacht opeisen dan de Caravaggio.
Bovendien waren de schilderijen van Caravaggio in het Rijks vooral wat donkere stukken, terwijl zijn lichtbehandeling nou juist zo interessant is. Maar toch, het donkere, wat zachtaardige stuk van de Maltezer Ridder is dan weer heel gevoelig.

Bernini door Bernini

Overigens kon Bernini ook de kwast hanteren. Hier zijn zelfportret.

Nog twee laatste schoonheden: een portret in marmer van Seneca, door Du Quesnoy, en een in paniek vluchtende Veronica, die de lijkwade van Christus achter zich aan laat wapperen, door Bernini.
Ga vooral deze tentoonstelling zien, ondanks mijn kritiekpuntjes is het zeer de moeite van het bekijken waard.