De grote dag, dat was het voor Peter en Jessica, want die gingen vandaag officieel hun partnerschap registreren. We moesten dus op tijd op weg naar Schoonhoven, dat prachtige stadje waar het ging gebeuren. In pakkie deftig allebei, zoals dat hoort. Er was geen tijd om nog naar het Zilvermuseum te gaan, de plechtigheid begon al snel. Peter had zich gekleed alsof hij ging promoveren aan de universiteit, met een zwart pak dat hem wel erg strak op de buik zat. Solidair met Jessica, neem ik aan, die nog maar nauwelijks in welke jurk dan ook paste met haar buik van 8 1/2 maand zwangerschap. Het was een mini jurkje in kobalt blauw kant, heel apart. Ik moest weer denken aan mijn zus die jaren geleden in ditzelfde gemeentehuis getrouwd is in een bloedrode lange japon, waarmee ze stond te pronken op het bordes. Een leuke keuze!
Voor P+J waren alle familieleden gekomen en een aantal vrienden, waaronder twee getuigen. Verder was Eef getuige voor Peter en Cees, Jessica's vader, getuigde voor haar. Het was veel formeler dan ik had gedacht; het was niet minder dan een trouwerij, compleet met toespraak en afleggen van een plechtige gelofte. Jessica vond daarna dan ook dat zij nu ook een mevrouw Van Elven is.
 |
| De heer en mevrouw Van Elven |
Hierna ging de familie met enkele vrienden naar het huis van Anneke, moeder van Peter, en Carlos haar partner om na te feesten en te lunchen. Getuige Marco hield een geëmotioneerde toespraak, daarna vielen we op het lekkers aan dat rijkelijk veel op tafel stond. Het werd een gezellige middag zonder wanklanken. Tegen drieën zagen Eef en ik dat het al laat was en wij renden de deur uit om de bus te halen, hetgeen net lukte. Na veel heen en weer geäpp zijn we toch nog niet al te laat onder zeil gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten