Van Putten naar Ermelo

Vol vertrouwen is de handel buiten gezet

Op deze stralende lentedag, fris en blauw, zouden we naar Bilthoven gaan om wat laatste boodschappen te doen zoals kaas bij John. Bovendien wilde Eef nog wel wat klusjes klaren daar en wat spullen verzamelen voor geval van nood. Natuurlijk maakten we van de gelegenheid gebruik om nog even een stuk te lopen en dat werd van Putten naar Ermelo. De dienstregeling van de treinen is op de schop gegaan, geen intercity's meer behalve die van Enschede naar Den Haag en die van Zwolle naar Deventer. Grappig genoeg betekent dat voor ons dat er geen enkel verschil in reistijd is. De trein naar Zwolle rijdt zoals vanouds, het is ook maar één halte, en de trein van Zwolle naar Bilthoven was altijd al een stoptrein. Goedgemutst stapten we in Ermelo uit en zagen dat we niet de enigen waren die van de lente wilden genieten. Het was wel niet zo vol als op de stranden, maar er liepen en fietsten toch heel wat mensen, die wel enige afstand hielden volgens de richtlijnen van Rutte. Wij liepen over het Volderbeekse Voetpad, een oud kerkepad dat ik vroeger al eens had gelopen en daarna niet had kunnen terugvinden. Het is daar een pracht, weilanden tussen de bossen. Midden in het bos was een producent van lekkere dingen zoals ei en sap, die zijn waren in goed vertrouwen had uitgestald. Ik kocht er een doosje eitjes.

 

Kasteel Groevenbeek

De watertoren van het kasteel

 Langs de heide liepen we verder, passeerden het kasteel Oud-Groevenbeek en stapten uiteindelijk weer in de trein. In Bilthoven aangekomen ging ik snel naar John, die van achter plastic nog altijd zijn heerlijke kazen verkoopt. Beetje lezen, en dat was het dan verder.