Caravaggio in Utrecht

Vanochtend eerst koffie gedronken met Pauline. Daarna bracht ik een boek terug naar de UB in de stad en nam meteen de gelegenheid waar om naar de Caravaggistententoonstelling te gaan.

Er hingen niet 1 maar 2 Caravaggio's in het Centraal Museum, als ze niet hebben gejokt en de tweede een kopie was. Maar daar was dan toch de aflegging van het Kruis van onze heer, prachtig belicht en levensechte koppen van de drager (die het wel een licht vrachtje leek te vinden, die spierbundels) en de treurende vrouwen en natuurlijk de doodswitte Jezus zelf. Een stuk uit het Vaticaan museum, en terecht. Alleen was het niet toegestaan om er een foto van te nemen; wel stond er één in het boekje.
De overige stukken waren duidelijk veel en veel minder van kwaliteit. Wie er dan nog gunstig uitsprong was Gerard Honthorst, van wie er enkele stukken hingen met een mooie penseelvoering. Het schilderij 'Jezus staat voor de Hogespriester', met in touwen gebonden armen, beschuldigd van schanddaden tegen de priesterkaste, dat was een mooi, goed overwogen stuk van een man in de kracht van zijn leven en met gezag, voor een ander iemand met gezag. Licht en donker waren goed bemeten.
Ook een stuk uit een particuliere verzameling voorstellende Sint Andreas was zeer de moeite waard, en een portret van Jezus die zijn zijwond toont.

Van de overige schilders kreeg ik de indruk dat ze nog veel moesten leren op het moment van het voltooien van het schilderij, vooral de perspectieven van de gezichten in allerlei houdingen, en de handen, waren lang niet allemaal geloofwaardig. Niettemin heb ik genoten en zeker sommige stukken, zoals de Judith van Simon Vouet, met aandacht bekeken.