Donderdag wandeldag! Met de bus vol gingen we naar Castell de Castells waar ons een lange klim van 450 m omhoog wachtte. Het was winderig, niet erg warm, maar prima weer om te wandelen. Ik ben niet zo'n klimmer en had dus wat moeite om op gang te komen, maar op zeker moment klopte mijn hart precies in cadans met mijn ademhaling en ja, dan is het doorstampen geblazen. De route was mooi, met vergezichten naar verschillende dalen, niet alleen maar terrasjes met amandelbomen. Inderdaad konden we na een paar uur wandelen Guadelest met het stuwmeer zien liggen vanuit de hoogte. Het ging weer naar beneden, en opnieuw naar boven tot we bij een kruising waren aangekomen waar de E-3 doorliep over de kam, naar het dorp Confrides. Wij moesten daar langs een breed pad naar beneden. Dalen kan ik goed, dus ik danste luchtig naar beneden van steen naar steen, terwijl het best een lastig pad was. Zo liep ik voorop en had een geweldig uitzicht.
Eenmaal weer thuis gingen we direct aan de slag in de keuken. Ik had in de bus terug in mijn vuistje moeten lachen om Eef die honderd bezwaren opriep voor het avondprogramma, want we zouden nooit op tijd zijn met het eten. Nou, het liep als een zonnetje in de keuken. Ik sneed snel de groenten en zetten ze op, later zette ik de linzen op, terwijl Eef mijn zijn vlees bezig was. In de helft van de tijd die hij voor mogelijk hield stond het lekkers op tafel, en toen hadden we nog tijd over.
Daarna konden we dus gesterkt naar de avondbridge. Helaas heeft Eef daar een paar keer flink geblunderd met het bieden (twee keer slem gemist!) en met spelen kon ik hier en daar beter presteren, en daarmee bereikten we uiteindelijk (weer) de derde plaats. Maar we blijven de loftrompet steken over het systeem-Niemeijer!
Eenmaal weer thuis gingen we direct aan de slag in de keuken. Ik had in de bus terug in mijn vuistje moeten lachen om Eef die honderd bezwaren opriep voor het avondprogramma, want we zouden nooit op tijd zijn met het eten. Nou, het liep als een zonnetje in de keuken. Ik sneed snel de groenten en zetten ze op, later zette ik de linzen op, terwijl Eef mijn zijn vlees bezig was. In de helft van de tijd die hij voor mogelijk hield stond het lekkers op tafel, en toen hadden we nog tijd over.
Daarna konden we dus gesterkt naar de avondbridge. Helaas heeft Eef daar een paar keer flink geblunderd met het bieden (twee keer slem gemist!) en met spelen kon ik hier en daar beter presteren, en daarmee bereikten we uiteindelijk (weer) de derde plaats. Maar we blijven de loftrompet steken over het systeem-Niemeijer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten