Geboortedag

Het is vandaag 32 jaar geleden dat ik moeder werd van Tycho. Hij werd genoemd naar Tycho Brahe, de Tsjechische wiskundige, maar ook naar Tyche, het godinnetje van een wat lagere plank in het Griekse pantheon, die echter wel de scepter zwaait over het geluk in de kleine dagelijkse dingen; zo'n beschermvrouw leek mij echt iets om iemand van harte toe te wensen. Of het ook zo voor hem werkt? ik hoop het. Omdat het zo'n ongelukkige dag is, de dag na Nieuwjaar, iedereen heeft al een kater, vieren we het niet. Althans niet op deze dag. Maar ik denk er elk jaar weer even aan.
Natuurlijk heb ik wel even gefeliciteerd. Vieren doen we het een paar dagen later.
Het ging zo mooi, 32 jaar geleden. We woonden in Woking en daar is Tycho thuis geboren. Doodeng vond de MD het, mijn huisarts. Een fatsoenlijk mens bevalt in het ziekenhuis, vindt men in Engeland. Maar gelukkig had ik een fantastische midwife, vroedvrouw, een Hindoestaanse met een heerlijk humeur. Zij vond het een tractatie, want in het ziekenhuis mogen ze alleen op een stoel in de gang zitten. In huis mocht en moest ze alles doen om me te helpen met de bevalling. Ik kreeg van haar een zuurstofmasker, zoals de F16 piloten, dat ik soms even zelf kon opzetten als ik wat meer zuurstof wilde. Dus eigenlijk is Tycho uit de lucht komen vallen. Tussen de weeën door nam ik zo diep rust dat het leek alsof ik bewusteloos was. "Are you still with us?" wilde de midwife dan weten. Met een brede grijns kon ik haar telkens geruststellen. Het was even werken, maar toen had ik ook wat. Tycho proficiat!