Door de tunnel bij Bernia

Een stralende wandeldag deze keer. We gingen de Bernia op. Vorig jaar was dat er voor mij niet van gekomen; er was niet altijd plaats in de bus, en die wandeling kon ik niet mee. Deze keer moet iedereen alle wandelingen kunnen doen, terecht, dus we gingen allemaal de berg op op vier onfortuinlijke pechvogels na. Knie, heup, buik, er zit ook nu van alles mis, maar de rest kon het aan en daar gingen we. De start was vlak bij een restaurant midden in de heuvels dat ik al wel kende. De route ging eventjes makkelijk en vlak, maar al snel kwamen we bij een steile opgang. Daar ging de ep. Verrassing! Het was Marieke, die me doorgaf dat ze ons een lang weekend zal bezoeken. Wat een feestvreugde! ik gaf haar direct door dat ze welkom is, en stuurde vast een fotootje van de opgang. Dat deed haar helemaal watertanden, want ze is ook een echte wandelaar. Vrolijk ging ik vervolgens de berg op. Het was een aardig stukje stijgen, hier en daar met wat lastige stukjes, want het had gisteren geregend en dan kan het glad worden. Maar het werd ruimschoots gecompenseerd met monumentale rotswanden, overhangend of omhoog priemend, in een steeds kaler wordend landschap. Er zouden zelfs rotsschilderingen te zien zijn; maar hoe ik ook keek, ik zag ze niet. De vergezichten waren echter prachtig, overal was de zee te zien en de dalen met dorpjes. Natuurlijk namen we de tijd om te genieten.
Na enkele uren waren we boven. Daar was een kleine tunnel dwars door de berg. Kijk, rotstekeningen! gaf Eef aan en ja hoor, er stond een wit-gele streep haha. Onder de tunnel door stonden we ineens vol in de zon. Een stel stoere bergarbeiders was er een wandelwegwijzer aan het oprichten, bijna hadden ze hem ondersteboven gemonteerd!? Gelukkig kon je de opzichter geen knollen voor citroenen verkopen, hij wees ze hoe het wèl moest. Daar gingen we een hapje eten, dus ik zat gezellig te babbelen met de heren. Zij bleken zelfs Rafa te kennen, leuk was dat.
Verder ging het vooral omlaag, langs relatief makkelijke paden, een enkel lastiger stukje maar niet vermoeiend. Bij een verlaten ruïne van een bastion troffen we één van de achterblijvers en samen gingen we terug naar de auto.